Błędy oceny
parametrycznej
Forum Akademickie
2014/06, ss. 30–31.
Aby zapoznać się z treścią tekstu, kliknij tytuł.
STRESZCZENIE
Artykuł analizuje kwestie szczegółowe obowiązującego w latach 2012-2016 modelu ewalucji jednostek naukowych, przede wszystkim o charakterze formalnoprawnym i matematyczno-rachunkowym.
Omawia różne błędy tego modelu, m.in.:
-
merytorycznie nieuzasadniony podział jednostek naukowych na cztery różne grupy: samodzielne jednostki uczelniane (z reguły wydziały), instytuty PAN, instytuty badawcze oraz „pozostałe, pomniejsze jednostki”;
-
nieujawnienie parametrów jednostek referencyjnych poszczególnych grup wspólnej oceny;
-
stworzenie pseudogrup wspólnej oceny złożonych z jednej ocenianej jednostki naukowej);
-
porzucienie idei normowania wszystkich kryteriów oceny względem liczby pracowników naukowych zaangażowanych w realizację zadań (dotyczy to „potencjału naukowego” i „pozostałych efektów działalności naukowej”) — taka aymetria kryteriów oceny propomuje duże jednostki (niekoniecznie najbardziej wydajne pod względem naukowym).
Autor artykułu apeluje o ujawnienie parametrów jednostek referencyjnych poszczególnych grup wspólnej oceny (gdyż ich zatajanie jest łamaniem prawa o dostępie do informacji publicznej) i o skorygowanie ocen wyliczonych przez KEJN.
Słowa kluczowe:
polski model ewalucji jednostek naukowych,
wady modelu ewalucji, KEJN, naukometria,
naukoznawstwo.
|
|